HI-WI drawing

Hi-WI drawing is een nieuwe techniek van tekenen die ik vanuit stichting Bando heb willen introduceren. Bij de HI-WI drawing gaan we uit van  een onderwerp dat aanvankelijk duidelijk in blokletters op een * whiteboard getekend  wordt. En daarna aangevuld wordt met aanvullende woorden, gedachtes en/of eenvoudige tekeningetjes of  illustraties. Het gaat uit van de zogeheten mind-map gedachte waarbij je zelf vorm en inhoud bepaald. Uiteindelijk krijg je als resultaat een hele bijzondere mindmap-afbeelding die je zeker kan helpen om je verhaal beter onder woorden te brengen.

Hieronder ben ik uitgegaan van de dag 1 MEI 2018. Na een klein onderzoek kwam ik achter veel dingen van deze bijzondere dag van de arbeid die natuurlijk een ontstaansverhaal kent. Ik had echter zelf nog nooit van Robert Owen gehoord, maar met zo'n klein overzicht, maak ik veel duidelijk van wat ik op 1 mei 2018 te weten ben gekomen. De tekening is voor mezelf een belangrijke geheugensteun geworden.

*Bij het ontbreken van een whiteboard kan je natuurlijk ook gewoon een wit stukpapier en een duidelijke pen nemen en het gewoon inkleuren met kleurtjes die je voor handen  hebt.

De uiteindelijke verwerking van de tekening in de computer brengt me tot het resultaat hieronder. Voor een  presentatie print je de afdruk in het kleur af en kun hem je nog gaan lamineren.

Ik heb heel veel gelift in mijn leven.

Terugdenkend aan een periode waarin ik veel aan het liften was, kan ik vertellen dat ik regelmatig van Enschede naar Amsterdam heb gelift. In Enschede studeerde ik aan de kunstacademie en in Amsterdam had ik tezamen met andere medestudenten een klein kamertje in een oud ziekenhuis (WG) gehuurd. Ik ging graag naar Amsterdam toe om daar o.a.  Naar de voorstellingen van de kleinkunstacademie te gaan. Ik had ooit een jaar kleinkunstacademie meegemaakt, maar had toen toch de keuze gemaakt om toch naar de kunstacademie te gaan. Toch had ik me verbonden als oud-leerling van de kleinkunstacademie en kreeg ik ieder jaar een paar keer uitnodigingen om naar leerlingenvoorstellingen te komen kijken. Zo liftte ik dus een keer van Enschede naar Amsterdam met een zelfgemaakt liftbord en stopte er een educatief danstheater voor me die me in een grote bus nog een plaats aan wilde bieden om mee te rijden naar Amsterdam. Het was een hele bijzondere lift en het contact klikte heel erg goed. In Amsterdam aangekomen, namen we weer afscheid van elkaar. Die avond ging ik dus naar de kleinkunstacademie aan de Lindengracht en wilde ik nog even een patatje bij een snackbar nemen. Mijn verbazing was groot toen ik de choreograaf van de dansgroep die mij die middag een lift had gegeven opnieuw trof. In die snackbar sprak choreograaf Marcel Horsthuis mij uit over een heel mooi idee dat hij wilde maken. Het was een reis die hij met beweging wilde uitdrukken van een reis door 3 verschillende werelden en ik gaf aan dat ik er graag wel mee wilde doen als de decorontwerper. Hij hoefde mij niet te betalen en ik kon het doen als een soort van stage. Deze afspraak is toen gemaakt en ik ben er mee begonnen. Een reis door de 3 verschillende werelden die eigenlijk voor de hele samenleving konden staan. Het waren de werelden:

1) De westerse wereld - een wereld van doelmatigheid (waaronder Nederland)

2) De chaotische en primitieve wereld (ik kon denken aan Afrika)

3) De oosterse wereld - of zeg maar de meditatieve (of geestelijke) wereld 

Het was een werkelijke uitdaging voor mij en vond het heerlijk om dit te onderzoeken en kwam met een goed resultaat tevoorschijn.

Later bedenk ik me dat de latere stichting Bando ook hier zijn wortels heeft kunnen krijgen.

Hier onder geef ik een huidige onderverdeling van de 3 verschillende werelden aan:

In die tijd had ik veel te maken met Willem de Ridder. Een voormalig FLUXUS-kunstenaar die regelmatig gastcolleges kwam geven in Enschede. In een latere periode ben ik zijn SPIEGELOGIE gaan onderzoeken, maar zag daar grote beperkingen van in.

Het zijn beperkingen die echter nog steeds in veel delen van de wereld aanwezig zijn en voor mij een typisch beeld van een chaotische wereld is geworden. Een wereld  van grote chaos en veelal een weinig geestelijke manier van denken.

De weg van de wetenschap heb ik altijd opgevat als de doelmatige wereld die menigmaal zijn doel voorbij schiet. Natuurlijk is het nooit zwart wit te stellen, maar met de TECHNIEK heb ik helaas heel vaak een haat liefde verhouding gekend. Toch kwam ik zeer regelmatig in contact met zeer bijzondere technische mensen die voor professors werkten of die uit konden blinken in computerkennis. Een wereld waar plusjes, minnetjes en conclusies onophoudelijk op zoek willen gaan om van het gevecht met het gevoel of met het geloof te willen winnen.

De weg van werkelijke wijsheid heb ik vooral de laatste 10 jaar in mijn leven mogen leren kennen, Het is zeker een bijzondere wereld die net als de 3 wijzen uit het Oosten komen. Kortgeleden werd ik eveneens geraakt door de wijsheid van Salomon, de naam die mijn hele bijzondere docente Els Salomons in haar naam droeg, maar dus ook werkelijk staat voor een hele grote wijsheid. Niet voor niets worden zijn boeken natuurlijk de zogeheten Wijsheid boeken genoemd. Tegelijkertijd begon er al een helder licht van Jezus in mijn leven te schijnen en kon ik voor het eerst het werkelijke licht van zijn lijden zien. Dit vind ik een heel mooi gegeven dat voor mij ook een werkelijke vrede kan vertegenwoordigen, Een wet die door mensen gemaakt is, zal altijd anders zijn dan de zogeheten Goddelijke wetten. Niet voor niets is het wetboek van strafrechten voor een heel belangrijk deel gebaseerd op de Bijbel.